سحاب اصفهانی

محمد بن سید احمد هاتف (م، ۱۲۲۲ ه.ق) شاعر معروف اصفهانى، متخلص به سحاب و ملقب به مجتهد الشعراء. اصلش از سادات حسینى اصفهان و از شعراى عهد فتحعلى‌ شاه قاجار بود و کتاب «رشحات سحاب» خود را به نام او نوشت. در قصیده تابع شاعران قرن ششم و در غزل پیرو شاعران قرنهاى هفتم و هشتم است.

سحاب در علم نجوم و طب، شعرشناسى و فنون ادبى داراى اطلاعات کافى بود. در اواسط زندگى به مکه معظمه سفر کرده و بعد از بازگشت به منصب داروغگى دفتر همایون رسید. کالبد او را به امر فتحعلى‌ شاه به نجف اشرف برده و در آنجا دفن کردند.

از آثار او است: «روضه البکاء» و «سحاب البکا» در مراثى حضرت سیدالشهداء (علیه السلام)؛ تذکره‌ى «رشحات سحاب»؛ دیوان حاوى پنج هزار بیت که در تهران چاپ شده است.

منابع

• اثرآفرینان، زیر نظر: دکتر سید کمال حاج سید جوادی و دکتر عبدالحسین نوایی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، ۱۳۷۷، ج۳، ص۲۰۹.

• صد شاعر، خسرو شافعی.